మన జీవితాన్ని మనము జీవిస్తూఉండగా, మనమందరమూ అనారోగ్యమును, ముసలితనమును, చివరికి మరణమును అనుభవిస్తాము. మనము మరణించినప్పుడు, ఏమియు వదిలిపెట్టము. అత్యంత విజయవంతులు వారి వారసత్వపు ఆస్థిని వదిలివెళ్ళినప్పటికీ, వారింకెంత మాత్రమూ బ్రతికియుండరు గనుక వారేమి చేయుదురు? ఈ సందర్భములో సాధించిన మరియు కూడబెట్టిన  ప్రతిదీ వ్యర్ధమే. మానవ జీవితమనేది ఆశలేనిది, అయినప్పటికీ మనము ఇంకా నిరీక్షణ కొరకు ఎదురు చూస్తుంటాము. ప్రతి అర్హత మరియు పరీక్ష గుండా ప్రయాణించిన, శాశ్వత భద్రతయైయున్న  ఒక వ్యక్తి మీద మనము మన నిరీక్షణను ఉంచగలము – ఆయనే దేవుడు. దేవుడు ఏ విధముగా మీ నిరీక్షణగా ఉండగలడో కనుగొనండి.

విచారము మరియు బాధతో కూడిన పరిస్థితులలో, ప్రజలు తరచుగా కలవరపడతారు లేక ఏవిధముగా ప్రతిస్పందించాలి అనే అస్పష్టతను కలిగియుంటారు, ఇటువంటి సమయాలలో చాలామంది ప్రార్ధిస్తారు, అయితే మనము దేని కొరకు ప్రార్ధిస్తాము, మరియు ఎలా ప్రార్ధిస్తాము? బైబిలులో రికార్డు చేయబడిన ఒక అతిప్రాముఖ్యమైన సులభతరమైన సహాయ మార్గము ప్రభువు నామమును పిలచుటయైయున్నది (రోమా. 10:13). పిలుచుట అనేది ఒక నిర్దిష్టరకమైన ప్రార్ధన; ఇది కేవలము ఒక అభ్యర్ధన లేక సంభాషణ మాత్రమే కాదు గాని మనలను జీవింపజేయు మరియు ఆత్మసంబంధమైన బలమును కొనసాగింపజేయు ఆత్మసంబంధమైన శ్వాస యొక్క సాధనయై యున్నది.   

సమాధానమును (శాంతి) కలిగియుండుటకు గల ఒకే ఒక మార్గము మన బాహ్యమైన పరిస్థితులను నియంత్రించుటయేనని మనలో చాలామంది భావిస్తారు. అయితే, వాస్తవంగా మనము పరిస్థితుల చేత నియంత్రించబడతాము. బాహ్య వాతావరణము శాంతియుతంగా మారుతుందని మనము నిరీక్షించవచ్చు, కానీ బదులుగా, మన జీవితము సమాధానమును (శాంతిని) కనుగొను, కాపాడుకొను నిరంతర ప్రయత్నముతో నిండుకొనియున్నది. మరొకవైపు, బైబిలు పూర్తి భిన్నమైన జీవనమును గూర్చి బయలుపరచుచున్నది; ఈ జీవనము ఉన్నతమైన, లోతైన, ఎప్పటికీ నిలిచియుండే, మన పరిస్థితులకు సంబంధము లేని అధిగమించే సమాధానమును తెచ్చునదైయున్నది.